Bağlanma Türleri ve İnsan
Günümüzde insanlar sürekli bağlanmaktan bahseder ya da bağımsızım der. Gerçekten de bağımsızlar mı ya da düzgünce bağlayabiliyorlar mı işte burası şüpheli. İnsanların ilk var oldukları andan beri bağlanmaya dair bir sürü farklı davranışları vardır ve olmaya da devam edecektir. Eski yıllarda insanlar çevrelerine bağlanamazlardı, örnek vermem gerekirse savaş zamanlarında insanlar sadece kendilerine bağlılık göstermeye çalışırlardı, başkalarına bağlı olduklarını düşünürlerde bu onları korkuya özellikle kaybetme korkusuna sürükler ve başarısını engellerdi. Bağlı olan insanlar da olmuştur tabii ama onlarda da bir şey olduğunda, ölmek üzere olduklarında büyük bir pişmanlık gelebilir ve son anlarını pişmanlıkla geçirebilirler.
Düşüncelerim bu yönde fakat geçmiş zamanlardan bu zamanlara kadar dünyada olan bağlanma türleri vardır. Bu türleri anlatmamız gerekirse şöyledir;
Güvenli bağlanma, bir kişinin sağladığı bağın sorunsuz ve düzgün bir şekilde gerçekleştiğini ifade eden bir bağlanma türüdür. Hedeflenen bağlanma stili güvenli bağlanmadır. Bu bağlanma tarzına sahip bireyler, hem kendilerini hem de başkalarını olumlu görme eğilimindedirler. Yakın ilişkilere değer verirler, bu tür ilişkileri başlatmakta ve sürdürmekte başarılıdırlar.
Kayıtsız bağlanma tarzına sahip bireyler, kendilerini olumlu başkalarını ise olumsuz görme eğilimindedirler. Kimse ile kolay kolay yakın ilişki geliştirmezler. Başkalarına duydukları gereksinimi ve yakın ilişkilerin önemini reddederler.
Kaygılı bağlanma türüne sahip bireyler kendilerine güvenmezlerken başkalarına güvenirler. Bunun nedeni ise başkalarının kendinden daha üstün olarak ve kendilerini daha değersiz görmeleridir.
Kaçıngan/Korkulu bağlanma tarzına sahip olanlar, hem benlik hem de başkaları modeli olumsuz olan bireylerdir. Kendilerine de başkalarına da güvenmezler.
Bir bireyin hangi bağlanma türüne sahip olduğuu bilmek önemlidir çünkü gerek romantik ilişkilerde gerek aile ilişkilerinde gerekse arkadaşlık ilişkilerinde bireyin bağlanma tarzı o kişinin tutumunu anlatır, belli eder. Sonuçta insanız ve her şeyimizi davranışlarımızla gösterebiliriz, bağlanma türleri de bizlerin davranışlarının büyük bir parçasıdır.
İster güvenli, ister kayıtsız, ister kaygılı, ister kaçıngan fark etmeksizin hepsine kendine öz bir şekilde davranmak gerekir. İnsan ruhu hassas ve bu hassaslığı o birey var olduğu her gün devam edecek. Kendini anlatacak ve var edecek. Biz ruhumuzun aynasıyız ve ruhumuz nasıl davranırsa biz oyuz. Ne kadar rahatsız edici olabilecek olsa da kendi bağlanma türümüzü de öğrenip başkalarına ona göre davranmalıyız. Ne başkalarına kötü gelecek ne de bize kötü gelecek.
Varlığımız ruhumuzdan, ruhumuz da kalbimizden geliyor. Hepsiyle birlikte biz var oluyoruz ve yaşadığımız her bir gün kendimizi anlamalıyız. Kendimizi anlamalıyız ki başkalarını anlayabilelim. Anlamaya çalışmak bile yeterli kabul edilebilir, çabalama şeklimiz bile bize ipuçları verir. Ruhumuzu tanıyabilirsek bizler iyi oluruz.
